12-10-2025
Παίρνοντας το νήμα από τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην πανεργατική απεργία της 1ης Οκτώβρη, κατεβαίνουμε ξανά μαζικά στους δρόμους κλείνοντας τα σχολεία και διεκδικώντας τ’ αυτονόητα: να μη δουλεύουμε σαν σκλάβοι, ούτε εμείς, ούτε οι γονείς των μαθητ(ρι)ών μας! Την Τρίτη 14 Οκτώβρη ψηφίζεται το νομοσχέδιο για το 13ωρο, ένα αντεργατικό έκτρωμα που γυρίζει ολόκληρη την κοινωνία αιώνες πίσω καταπατώντας κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος, ρευστοποιώντας κάθε διάκριση ελεύθερου-εργάσιμου χρόνου, διαμορφώνοντας όρους δουλειάς «ήλιο με ήλιο» για όλους τους κλάδους.
Ένα νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση αγκαλιά με εργοδότες για να λύσει τα χέρια του κεφαλαίου, να διαλύσει ολοσχερώς τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, να οδηγήσει στην πλήρη εργασιακή εξουθένωση και με τη βούλα του νόμου, τη στιγμή που τα εργοδοτικά εγκλήματα αυξάνονται διαρκώς! Είναι τέτοια η ξεδιαντροπιά της κυβέρνησης που διαδίδει πως το 13ωρο απαντά σε αίτημα των ίδιων των εργαζόμενων και πως για να εφαρμοστούν τα παραπάνω θα απαιτείται η συμφωνία των εργαζομένων. Ποια συμφωνία απαιτείται άραγε όταν ο εργοδότης λέει «αν δεν δεχτείς σε απολύω»; Η εργοδοτική τρομοκρατία θα κυριεύσει κάθε εργασιακό χώρο. Πρόκειται για την πλήρη εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ και του κεφαλαίου για φθηνή, ευέλικτη, χωρίς δικαιώματα εργασία, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», της «ανάπτυξης» και των ματωμένων πλεονασμάτων.
Και στην εκπαίδευση βιώνουμε την πλήρη ρευστοποίηση εργασιακών σχέσεων, δικαιωμάτων και κατακτήσεων δεκαετιών. Το «αυτόνομο» σχολείο είναι αυτό ακριβώς που επιχειρεί να μετακυλήσει κάθε ευθύνη για τα χιλιάδες κενά, τις μειωμένες προσλήψεις και τις ελλείψεις στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς για να βρεθούν αυτοί αντιμέτωποι με την κοινωνία και τους γονείς. Είναι το σχολείο της αξιολόγησης που λειτουργεί με όρους θεσμικής και οικονομικής εξαθλίωσης και ταυτόχρονα με όρους εργοδοτικής τρομοκρατίας, όπως αποδεικνύουν τα χιλιάδες πειθαρχικά και οι διώξεις.
Αντεπίθεση παντού!
Οι λαοί, η εργατική τάξη, ο κόσμος της δουλειάς δεν ταυτίζεται με τις πολιτικές που διαλύουν μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα, δημόσιες υποδομές στο όνομα της πολεμικής οικονομίας και των εξοπλισμών. Μπορεί από τη μία, στην πραγματικότητα των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, να προβάλλεται μια εικόνα «συστημικής σταθερότητας» και κανονικότητας, από την άλλη όμως τα κάθε είδους σκάνδαλα, η συγκάλυψη, η συσσώρευση απίστευτων κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο, μαζί με την θεσμοθέτηση ενός συνολικού αντιδραστικού νομικού πλαισίου (13ωρο, νέο πειθαρχικό, ιδιωτικοποιήσεις κτλ) φέρνουν στο προσκήνιο διαρκείς αγώνες για οξυγόνο, αγώνες που όσο σκληραίνει η πολιτική της κυβέρνησης, θα σκληραίνουν κι αυτοί!
Αυτό αποδεικνύει ο νικηφόρος αγώνας ενός πατέρα που έχει χάσει το παιδί του εξαιτίας ενός κρατικού εγκλήματος και καταφεύγει στην απεργία πείνας για να εισακουστούν τα δίκαια και αυτονόητα αιτήματα, τα δικά του και όλων των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών. Αυτό απέδειξε ένας στόλος με εκατοντάδες καράβια από όλο τον κόσμο που επιχείρησε να σπάσει τον γενοκτόνο αποκλεισμό της Γάζας και μαζί τους οι δεκάδες χιλιάδες που κατέβηκαν ξανά και ξανά στους δρόμους, παρά την άγρια καταστολή, φωνάζοντας λευτεριά στην Παλαιστίνη και απαιτώντας από την ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει κάθε οικονομική, στρατιωτική, διπλωματική συνεργασία με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Αυτό αποδεικνύει ο επίμονος, συλλογικός αγώνας δεκαετιών της εκπαίδευσης απέναντι στην αξιολόγηση, τη διάλυση και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου, παρά τα χιλιάδες πειθαρχικά και το κυνήγι μαγισσών που έχει εξαπολυθεί απέναντι σε όποιον αντιδρά και αντιστέκεται.
Αυτό αποδεικνύουν οι αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος που ξεπερνούν τη γραμμή των συμβολικών διαμαρτυριών και με προμετωπίδα τα συνδικάτα βάσης συνεχίζουν με συνολικό αγωνιστικό σχέδιο και βάθος, με στόχο τον κλυδωνισμό και την ανατροπή της βάρβαρης, νεοφιλελεύθερης πολιτικής που διαλύει ζωές, μισθούς, δικαιώματα. Να διεκδικήσουμε τον πλούτο που εμείς παράγουμε. Να πάρουμε από τα κέρδη των εργοδοτών που απογειώνονται μέρα με τη μέρα, την ώρα που εμείς εξαθλιωνόμαστε και πνιγόμαστε από την ακρίβεια και τους καθηλωμένους μισθούς. Ως εδώ!
Δε θα δουλεύουμε σαν σκλάβοι! 14 Οκτώβρη όλες και όλοι στην απεργία!
11πμ στα Χαυτεία(Αιόλου και Σταδίου)
Μπλόκο στο 13ωρο, μπλόκο παντού! Να αποσυρθεί το επαίσχυντο νομοσχέδιο.
Απαιτούμε:
- Γενναίες αυξήσεις στους μισθούς. 1.200€ καθαρά κατώτατος μισθός και αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ και Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή. Να δοθούν τώρα 13ος και 14ος μισθός και σύνταξη! Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ και 4000 για κάθε παιδί
- Δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου 6ωρο - 30ωρο - 5ημερο χωρίς μείωση αποδοχών
- Συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες - κατάργηση του ν Χατζηδάκη Γεωργιάδη
- Αποκλειστικά δημόσια κοινωνικά αγαθά για όλους με εργατικό έλεγχο
- Απόσυρση νέου πειθαρχικού. Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου που αφορά την αξιολόγηση
- Να παρθούν πίσω οι διώξεις και τα πειθαρχικά. Ακώλυτη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων
- Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας στο δημόσιο σχολείο. Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών ΤΩΡΑ, για την κάλυψη όλων των αναγκών. Άμεσος διορισμός/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών αποκλειστικά με το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία
- Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία. Να σταματήσει κάθε εμπλοκή, στήριξη και βοήθεια της Ελλάδας στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ. Διακοπή κάθε οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής και ερευνητικής συνεργασίας με το κράτος-δολοφόνο
Η πρόεδρος Η γραμματέας
Κάιλα Μυρσίνη Τάσσου Δήμητρα
απεργία_14 Οκτώβρη.doc (53760)