3-12-2025
«είμαι δεκαέξι χρόνια από την ιστορία μιας αέναης κίνησης
το στοιχειό του παρελθόντος, του «παρόν» και του μέλλοντος σου
είμαι η σπίθα της ανατροπής
μπηγμένη βαθιά στα σπλάχνα των νεκροπόλεων
[…]είμαι το φάντασμα της ελευθέριας που πλανιέται πάνω από τη πόλη
μα μη ξεχνάς
πως πάνω από όλα
είμαι ένας ερωτευμένος έφηβος
ετών δεκαέξι»
Πέρασαν 17 χρόνια από το Σάββατο της 6η Δεκέμβρη του 2008 τότε που ο έφηβος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονείται εν ψυχρώ από το περίστροφο του αστυνομικού Κορκονέα. Η δολοφονία του αποτέλεσε την αφορμή, εν μέρει και την αιτία, για να ξεσπάσει η μεγαλύτερη εξέγερση στα μεταπολιτευτικά χρόνια, με χιλιάδες να συγκρούονται και να διαδηλώνουν επί μέρες ενάντια στην κρατική βία, αλλά και ενάντια σε μια διαφαινόμενη κρίση που θα διέλυε οικονομικά και κοινωνικά το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.
17 χρόνια μετά, η πολιτική της καταστολής, της τρομοκρατίας, των διώξεων είναι παρούσα όσο ποτέ, από τους βασανισμούς και τις δολοφονίες της αστυνομίας έως τις συλλήψεις στις διαδηλώσεις και τις καταλήψεις, από την εκδικητική προφυλάκιση του Νίκου Ρωμανού, που τότε κρατούσε το φέρετρο του Γρηγορόπουλου, την καταδίκη φοιτητή για ένα σύνθημα σε τοίχο, την επιχειρούμενη απαγόρευση διαδηλώσεων μπροστά στη Βουλή μέχρι τα χιλιάδες πειθαρχικά στην εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια, τις διώξεις αγωνιστών και αγωνιστριών με κατασκευασμένα κατηγορητήρια και τα νομοθετήματα που επιδιώκουν να επιβάλλουν σιωπή νεκροταφείου, να χτυπήσουν το απεργιακό δικαίωμα, να υψώσουν απαγορευτικά τείχη σε κάθε διαμαρτυρία που απειλεί την κυβερνητική πολιτική.
Η κυβέρνηση θωρακίζει το κράτος και το πολιτικό της σύστημα απέναντι στον κίνδυνο να εισβάλλει ορμητικά ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία στο πολιτικό προσκήνιο. Μία στρατηγική που οξύνεται παγκόσμια όσο η ύφεση βαθαίνει, όσο η πολεμική προετοιμασία και η κερδοσκοπία του κεφαλαίου εντείνονται εις βάρος δημόσιων αγαθών, εις βάρος των δικαιωμάτων και της ίδια της ζωής των εργαζομένων. Από την Αμερική του Τραμπ και τις φαστ τρακ απελάσεις μεταναστών μέχρι την Ευρώπη-φρούριο, που ξοδεύει δισεκατομμύρια για πολεμική προετοιμασία, εξοπλισμούς και ενίσχυση των δυνάμεων καταστολής, ενώ μιλά ανοιχτά για φέρετρα, καταστολή και αντιλαϊκή πολιτική πάνε μαζί.
Μας απειλούν για χρεοκοπία της χώρας αν δοθούν αυξήσεις στους μισθούς, αυτοί που έφαγαν με την κουτάλα το Ταμείο Ανάκαμψης, έστησαν κομματικό μηχανισμό απευθείας αναθέσεων και διορισμών, μίζας, ΟΠΕΚΕΠΕ και φοροαπαλλαγών σε εφοπλιστές και επιχειρηματίες. Φέρνουν νομοσχέδιο για 13ωρο που διαλύει κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος, πλάι στο ρεκόρ εργοδοτικών εγκλημάτων που βαφτίζονται εργατικά ατυχήματα. Διαλύουν και ιδιωτικοποιούν δημόσια αγαθά, υγεία, παιδεία, μεταφορές, ρεύμα, νερό, κατοικία. Συρρικνώνουν τη δημόσια εκπαίδευση οικοδομώντας ένα βαθιά αντιδραστικό, ανταγωνιστικό, εμπορευματοποιημένο σχολείο, επιτιθέμενοι ανελέητα στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών/τριών και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών με εντατικοποίηση των συνθηκών και σχέσεων εργασίας, με διώξεις, απειλές, τρομοκρατία απέναντι σε όποιον αντιδρά και αντιστέκεται.
17 χρόνια μετά, το σύνθημα «στις Τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες» είναι πιο επίκαιρο από ποτέ στους αγώνες της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας που όσο σκληραίνει η πολιτική της κυβέρνησης, σκληραίνουν κι αυτοί. 17 χρόνια μετά, η 6 Δεκέμβρη είναι μέρα μνήμης και αγώνα για όσες και όσους παλεύουν να κρατήσουν ανοιχτή εκείνη την ρωγμή στην κανονικότητα που προκάλεσαν οι «μέρες του Αλέξη», οι επίμονες συνελεύσεις, οι καταλήψεις, οι διαδηλώσεις, οι συγκρούσεις. 17 χρόνια μετά, δηλώνουμε παρούσες και παρόντες στους διαρκείς αγώνες που υπερασπίζονται τη ζωή και την τάξη μας, την εργασία και τα δικαιώματα μας για ψωμί, παιδεία, υγεία και ελευθερία. Για να νικήσουν οι αγώνες των εργαζόμενων, της νεολαίας, της εκπαίδευσης ενάντια στον ολοκληρωτισμό κυβέρνησης και κράτους. Για την ανατροπή της κοινωνικής βαρβαρότητας, της κυβέρνησης και της πολιτικής της!
Σάββατο 6 Δεκέμβρη όλες και όλοι στο πανεργατικό κι αντικατασταλτικό συλλαλητήριο
6:00μμ στα Προπύλαια
17 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου
η λάμψη της εξέγερσης και της ανατροπής είναι πάντα ζωντανή
ΤΟ ΔΣ