170 εκατομμύρια παιδιά δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες! Αυτό είναι ανάπτυξη!

Πάνω από 170 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες για λίγα σεντς τη μέρα. Οι ειδήσεις για φριχτά θανατηφόρα "ατυχήματα" σε ώρα εργασίας είναι πλέον πολύ συνηθισμένα. 

 Το γελοίο του πράγματος είναι ότι ο ανεπτυγμένος καπιταλιστικός κόσμος πουλάει ευαισθησία, ενώ παράλληλα καμώνεται πως το φαινόμενο αυτό είναι αποτέλεσμα της υστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού και του αντίστοιχου "πολιτισμού" του. Ψεύδονται, αποσιωπώντας δύο βασικά πράγματα. Πρώτο, η αθλιότητα της παιδικής εργασίας και γενικά της άγριας εκμετάλλευσης της παγκόσμιας εργατικής τάξης στις "υπανάπτυκτες" και "αναπτυσσόμενες" χώρες, ήταν και είναι προϋπόθεση (μαζί και συνέπεια) για τον πλούτο των "ανεπτυγμένων" χωρών που ποτίστηκε και ποτίζεται ακριβώς με το αίμα των φτωχοδιαβόλων και διασφαλίστηκε με την ανοιχτή ή συγκαλυμένη δουλεία και βία. 

Δεύτερο, εκατομμύρια παιδιών-εργατών/τριών 10-12 ετών, εργάζονται ακριβώς σε μεγάλες πολυεθνικές πολυκλαδικές επιχειρήσεις που έχουν πλεον τα παραγωγικά τους κέντρα στην Ασία. 

Παραφράζοντας τον στίχο του παλιού τραγουδιού και το ερώτημα του γέρου νέγρου Τζιμ "τι θέλουν τα παιδιά μας στα Βιετναμ;", η σύγχρονη ερώτηση είναι "τι θέλουν τα παιδιά μας στα σκλαβοπάζαρα της εργασιακής δουλείας;"